Geplaatst: zo 19 apr 2009, 22:44
Hier is dus den hele brief, die ik verstuur naar comité P:
Geachte,
Zaterdagnamiddag bevond ik me bij een vriend thuis in de straat.
Deze straat is een doodlopende straat en ik had mijn wagen geparkeerd achter de wagen van mijn vriend, voor zijn garagebox.
We zaten namelijk vlak voor deze box, toen er een andere wagen de straat ingereden kwam. Toen deze, na het draaien van de wagen, zijn parkeermanoeuvre startte, kwam hij met de snuit van de wagen schuin over het voetpad gereden en bevond de zijkant van die wagen zich gevaarlijk dicht bij de achterbumper van mijn wagen. Toen deze persoon zijn wielen afdraaide, om weer achteruit te rijden, had ik reeds de indruk, dat het linkervoorwiel, mijn bumper geraakt had. Mijn vriend zag dat ik reageerde naar de bestuurder, maar ik bleef verder kalm, omdat ik niet 100 percent zeker was.
Eens de man en diens vrouw gepasseerd waren, ging ik nader bij om de achterbumper van mijn wagen te controleren. Dadelijk zag ik dat het stof, dat zich op de bumper bevond, aangeroerd was en bemerkte ik duidelijk een aantal kleine, oppervlakkige krasjes in de vernislaag van mijn wagen.
Ik vertelde toen mijn vriend, dat ik die man hierop zou aanspreken, eens hij weer buitenkwam en hier dadelijk een foto van genomen met mijn GSM toestel.
Een aantal minuten ging voorbij, toen er een combi arriveerde, met daarin 3 politiemannen. Deze agenten gingen eveneens het huis in, waar de man die tegen mijn wagen had gereden, was binnengegaan.
Weer een paar minuten later, kwam de man voorbij en ik sprak hem hierop beleefd aan en vertelde, dat hij tegen mijn bumper had gezeten.
Hierop ontkende hij natuurlijk met klem en ging zelf de bovenvermelde plek inspecteren. Hij wreef eens over mijn bumper en zei dat hij niets kon zien.
Waarop hij even weer naar het huis ging en weer buitenkwam, met nog een jongeman, dit zou blijkbaar zijn zoon zijn, die eveneens bij de Politie werkt te Tienen.
Deze man kwam ook even naar de bumper kijken en verklaarde, dat er 2 manieren waren om dit op te lossen, of met een aanrijdingsformulier of met politie dr bij. Ik zei toen dat ik graag een aanrijdingsformulier wou invullen, maar de tegenpartij weigerde en zei dat we de politie dan maar moesten bijhalen.
Ik ging akkoord, waarop de zoon van de man naar zijn huis toe ging en weer buitenkwam met de 3 agenten.
Dadelijk kwamen ze kijken naar de achterbumper en beweerde eveneens dat er niets te zien was aan de bumper. Ik verklaarde toen wat er juist gebeurd was en verteld tegen een van de agenten, dat het contact van het rubber van de band en het vuil, waarschijnlijk net zo gewerkt heeft als een fijn schuurpapiertje en dat, nu de zon weg was, het zeer moeilijk te zien zou zijn.
Waarop een van de agenten antwoordde: "Dan zou ik maar eens beginnen met uw bumper te wassen, als ik u was..." met een sarcastische toon.
Ik was werkelijk verontwaardigd door deze reactie.
Een paar tellen later, was het hek helemaal van de dam.
Een van de agenten, begon namelijk over de zonneband die op mijn wagen plakte en over de nieuwe velgen die onder de wagen liggen.
Ze vroegen me achter een keuringsbewijs. "Keuringsbewijs?" vroeg ik. "Deze wagen is nog maar 2.5 jaar oud..."
Toen sprongen ze met z'n drieën op de kar en begonnen ze door te vragen over vanalles en nog wat. "Heb je een muziekinstallatie in de wagen? Hebben die koplamen een E-keur? Zijn ze juist afgesteld? Is dat wel een originele motorkap?"
Ik verklaarde toen, dat de koplampen een E-keurmerk bezitten, en afgesteld waren, de muziekinstallatie de standaard installatie was alsook de motorkap, die ik gewoon pas in een andere kleur had gespoten. Op zich hebben er zich dus geen enkele grote modificaties aan de wagen plaatsgevonden, op de velgen en de zonneband na dan. (Dit werd uiteindelijk in de PV vermeld alsook het verzoek om de wagen in regel te stellen.)
Hier kan ik ergens nog allemaal best inkomen, ware het niet, dat ik me duidelijk geviseerd voelde door de agenten in kwestie en ik een groot vermoeden heb van belangensverminging in deze zaak, daar de agenten kennis zijn van de tegenpartij.
Ik had zeer zeker de indruk, dat ze het hele geval van de keuring boven haalden om de aandacht af te leiden van de aanrijding, want uiteindelijk werd ook geen aanrijdingsformulier ingevuld
Verder werd er mij dus geëist dat ik in de loop van deze week naar de keuring zou gaan gaan en donderdagvoormiddag het bewijs zou gaan laten zien aan de agent in kwestie. Eerste wou hij zelfs dat dit zou gebeuren tegen dinsdag en toen ik zei dat dit niet ging lukken, zei hij dat ik dan maar pech had.
Als militair zijnde heb ik ook mijn verbindingen op het werk en ik kan zo maar even niet vrij nemen voor een dergelijk geval, daar ik zit met zendingen en Kwalificaties die ik moet behalen deze week om kunnen deel te nemen aan buitenlandse opdrachten.
Tijdens mijn getuigenverhoor door agent Vanesch voelde ik me regelmatig geïntemideerd en bedreigd. Een getuige kan dit bevestigen, maar wenst anoniem te blijven voor de politiediensten. Deze getuige belde me vandaag, zondag 19/04/2009 op, om te bevestigen dat Vanesch regelmatig een dreigende houding aannam ten opzichte ven mij.
Een paar voorbeelden van wat Vanesch zoal tegen mij zei:
-"Gij had vast gehoopt om uw bumperke te laten herspuiten he?" (in het begin van het onderzoek)
-"Dit grapke gaat u veel duurder te staan komen, dan het bumperke spuiten zenne..." (Met een geniepige lach en sarcastiche toon, tijdens het getuigenverhoor met mij)
-"En ik gaan u nog een PVke bijgeven voor het afleggen van een valse verklaring, omdat ge verklaarde dat ge schade had en wij zien niets." (Wederom met een dreigende toon, doch ik verklaard had, dat dit te maken had met de lichtinval.)
Volgens vele kennissen van mij, kan de politie dit zomaar en ongestraft doen, maar ik vond dit werkelijk onrechtvaardig. Het is niet omdat ik een jonge gast ben die graag een mooie wagen heeft, dat men mij slecht hoeft te behandelen.
Ik hoop ook dat uw dienst hieruit dezelfde conclusies kan trekken, die ik en vele mensen reeds genomen hebben, namelijk dat hier wel degelijk sprake was van machtsmisbruik, intimidatie en pesterij, en belangenvermenging (partijdigheid).
Met vriendelijke groeten,
Arron Mathias
Geachte,
Zaterdagnamiddag bevond ik me bij een vriend thuis in de straat.
Deze straat is een doodlopende straat en ik had mijn wagen geparkeerd achter de wagen van mijn vriend, voor zijn garagebox.
We zaten namelijk vlak voor deze box, toen er een andere wagen de straat ingereden kwam. Toen deze, na het draaien van de wagen, zijn parkeermanoeuvre startte, kwam hij met de snuit van de wagen schuin over het voetpad gereden en bevond de zijkant van die wagen zich gevaarlijk dicht bij de achterbumper van mijn wagen. Toen deze persoon zijn wielen afdraaide, om weer achteruit te rijden, had ik reeds de indruk, dat het linkervoorwiel, mijn bumper geraakt had. Mijn vriend zag dat ik reageerde naar de bestuurder, maar ik bleef verder kalm, omdat ik niet 100 percent zeker was.
Eens de man en diens vrouw gepasseerd waren, ging ik nader bij om de achterbumper van mijn wagen te controleren. Dadelijk zag ik dat het stof, dat zich op de bumper bevond, aangeroerd was en bemerkte ik duidelijk een aantal kleine, oppervlakkige krasjes in de vernislaag van mijn wagen.
Ik vertelde toen mijn vriend, dat ik die man hierop zou aanspreken, eens hij weer buitenkwam en hier dadelijk een foto van genomen met mijn GSM toestel.
Een aantal minuten ging voorbij, toen er een combi arriveerde, met daarin 3 politiemannen. Deze agenten gingen eveneens het huis in, waar de man die tegen mijn wagen had gereden, was binnengegaan.
Weer een paar minuten later, kwam de man voorbij en ik sprak hem hierop beleefd aan en vertelde, dat hij tegen mijn bumper had gezeten.
Hierop ontkende hij natuurlijk met klem en ging zelf de bovenvermelde plek inspecteren. Hij wreef eens over mijn bumper en zei dat hij niets kon zien.
Waarop hij even weer naar het huis ging en weer buitenkwam, met nog een jongeman, dit zou blijkbaar zijn zoon zijn, die eveneens bij de Politie werkt te Tienen.
Deze man kwam ook even naar de bumper kijken en verklaarde, dat er 2 manieren waren om dit op te lossen, of met een aanrijdingsformulier of met politie dr bij. Ik zei toen dat ik graag een aanrijdingsformulier wou invullen, maar de tegenpartij weigerde en zei dat we de politie dan maar moesten bijhalen.
Ik ging akkoord, waarop de zoon van de man naar zijn huis toe ging en weer buitenkwam met de 3 agenten.
Dadelijk kwamen ze kijken naar de achterbumper en beweerde eveneens dat er niets te zien was aan de bumper. Ik verklaarde toen wat er juist gebeurd was en verteld tegen een van de agenten, dat het contact van het rubber van de band en het vuil, waarschijnlijk net zo gewerkt heeft als een fijn schuurpapiertje en dat, nu de zon weg was, het zeer moeilijk te zien zou zijn.
Waarop een van de agenten antwoordde: "Dan zou ik maar eens beginnen met uw bumper te wassen, als ik u was..." met een sarcastische toon.
Ik was werkelijk verontwaardigd door deze reactie.
Een paar tellen later, was het hek helemaal van de dam.
Een van de agenten, begon namelijk over de zonneband die op mijn wagen plakte en over de nieuwe velgen die onder de wagen liggen.
Ze vroegen me achter een keuringsbewijs. "Keuringsbewijs?" vroeg ik. "Deze wagen is nog maar 2.5 jaar oud..."
Toen sprongen ze met z'n drieën op de kar en begonnen ze door te vragen over vanalles en nog wat. "Heb je een muziekinstallatie in de wagen? Hebben die koplamen een E-keur? Zijn ze juist afgesteld? Is dat wel een originele motorkap?"
Ik verklaarde toen, dat de koplampen een E-keurmerk bezitten, en afgesteld waren, de muziekinstallatie de standaard installatie was alsook de motorkap, die ik gewoon pas in een andere kleur had gespoten. Op zich hebben er zich dus geen enkele grote modificaties aan de wagen plaatsgevonden, op de velgen en de zonneband na dan. (Dit werd uiteindelijk in de PV vermeld alsook het verzoek om de wagen in regel te stellen.)
Hier kan ik ergens nog allemaal best inkomen, ware het niet, dat ik me duidelijk geviseerd voelde door de agenten in kwestie en ik een groot vermoeden heb van belangensverminging in deze zaak, daar de agenten kennis zijn van de tegenpartij.
Ik had zeer zeker de indruk, dat ze het hele geval van de keuring boven haalden om de aandacht af te leiden van de aanrijding, want uiteindelijk werd ook geen aanrijdingsformulier ingevuld
Verder werd er mij dus geëist dat ik in de loop van deze week naar de keuring zou gaan gaan en donderdagvoormiddag het bewijs zou gaan laten zien aan de agent in kwestie. Eerste wou hij zelfs dat dit zou gebeuren tegen dinsdag en toen ik zei dat dit niet ging lukken, zei hij dat ik dan maar pech had.
Als militair zijnde heb ik ook mijn verbindingen op het werk en ik kan zo maar even niet vrij nemen voor een dergelijk geval, daar ik zit met zendingen en Kwalificaties die ik moet behalen deze week om kunnen deel te nemen aan buitenlandse opdrachten.
Tijdens mijn getuigenverhoor door agent Vanesch voelde ik me regelmatig geïntemideerd en bedreigd. Een getuige kan dit bevestigen, maar wenst anoniem te blijven voor de politiediensten. Deze getuige belde me vandaag, zondag 19/04/2009 op, om te bevestigen dat Vanesch regelmatig een dreigende houding aannam ten opzichte ven mij.
Een paar voorbeelden van wat Vanesch zoal tegen mij zei:
-"Gij had vast gehoopt om uw bumperke te laten herspuiten he?" (in het begin van het onderzoek)
-"Dit grapke gaat u veel duurder te staan komen, dan het bumperke spuiten zenne..." (Met een geniepige lach en sarcastiche toon, tijdens het getuigenverhoor met mij)
-"En ik gaan u nog een PVke bijgeven voor het afleggen van een valse verklaring, omdat ge verklaarde dat ge schade had en wij zien niets." (Wederom met een dreigende toon, doch ik verklaard had, dat dit te maken had met de lichtinval.)
Volgens vele kennissen van mij, kan de politie dit zomaar en ongestraft doen, maar ik vond dit werkelijk onrechtvaardig. Het is niet omdat ik een jonge gast ben die graag een mooie wagen heeft, dat men mij slecht hoeft te behandelen.
Ik hoop ook dat uw dienst hieruit dezelfde conclusies kan trekken, die ik en vele mensen reeds genomen hebben, namelijk dat hier wel degelijk sprake was van machtsmisbruik, intimidatie en pesterij, en belangenvermenging (partijdigheid).
Met vriendelijke groeten,
Arron Mathias
(jaja...).
.
